- MASZ PYTANIA?
- info@medycynatranslacyjna.pl
Podatność ludzi na stres jest bardzo różna. Za naszą reakcję na stresor, a co za tym idzie to jak radzimy sobie w sytuacjach stresowych, odpowiada nasza ocena poznawcza. Jeżeli konkretna sytuacja jest dla nas istotna i zbyt trudna „do udźwignięcia”, to wpływa ona na nasze samopoczucie silniej, niż gdybyśmy nadali jej lżejszą wagę. Stresory dzielimy na krótkotrwałe i chroniczne. Stresory krótkotrwałe to nagłe sytuacje lub wydarzenia wyzwalające poczucie strachu, niebezpieczeństwa, zdenerwowania, zagrożenia, takie jak np. słaba ocena ze sprawdzianu, niezapowiedziany egzamin, potknięcie się na schodach, agresja fizyczna czy emocjonalna. Do grupy chronicznych stresorów (długotrwałych) zaliczamy wypalenie zawodowe, stresory społeczne, poważnie niekorzystne dla nas zmiany życiowe i kłopoty dnia codziennego. W odbiorze trudności życiowych dużą rolę odgrywa nasza ocena poznawcza, czyli to jak poważne wydają się nam wyzwania, przed którymi stajemy każdego dnia.
„Stres skupia naszą uwagę na zagrażających nam zdarzeniach
i przygotowuje ciało do reakcji.”
Fizyczna odpowiedź na stres zaczyna się od pobudzenia, które wywołuje szereg reakcji fizjologicznych:
• Uwolnienie energii do mięśni w postaci glukozy,
• Przyspieszenie bicia serca oraz podniesienie ciśnienia krwi i zwiększenie częstotliwość oddechu,
• Hamowanie pracy żołądka i jelit,
• Rozszerzenie gruczołów potowych.
Na krótką metę powyższe reakcje fizjologiczne mają charakter adaptacyjny i w pełni odwracalny. Ale chroniczny stres doprowadzić może do chorób serca, astmy, bólów głowy i pleców, wrzodów żołądka, artretyzmu i innych chorób. Przedłużające się stany stresu mogą prowadzić do reakcji nerwicowych, takich jak stany lękowe czy depresyjne.