Medycyna translacyjna opisywana jako praktyka przenoszenia wiedzy naukowej „od stołu laboratoryjnego do łóżka chorego” wykorzystuje wyniki badań podstawowych zweryfikowanych dzięki
modelom zwierzęcym do opracowywania działań profilaktycznych, technik diagnostycznych i metod terapeutycznych.
Centrum Medycyny Translacyjnej SGGW jest jednym z pierwszych ośrodków naukowo-badawczych, w którym wykorzystywany jest potencjał medycyny weterynaryjnej i zaplecza laboratoryjnego połączonego ze szpitalem na potrzeby szeroko pojętej medycyny człowieka i zwierzęcia. Połączenie tych trzech elementów jest zgodne z zasadą „Unus mundus-una salus-una vita”.
Medycyna translacyjna ma za zadanie stymulować dwukierunkowy przepływ informacji między laboratoriami a klinikami. Taki obieg danych ma na celu dostarczanie informacji zwrotnych mających znaczenie w procesie doskonalenia metod terapeutycznych, tworzenie coraz to lepszych narzędzi diagnostycznych, poszerzanie wiedzy o chorobach ludzi dzięki sprawniejszej interpretacji toczącego się procesu chorobowego i stawianiu hipotez na podstawie bezpośrednich obserwacji.
Wiedza o kolejnych aspektach fizjologii człowieka i zwierzęcia oraz dotykających ich chorób, choć rozwijana, jest nadal niewystarczająca. Celem jest, aby kolejne odkrycia czynione w laboratoriach przekładały się na skuteczniejsze metody profilaktyki i diagnostyki.